یکشنبه، دی ۱۳، ۱۳۸۸

فضاي خالي

دوستم

چقدر دلم برايت تنگ شده. يك فضاي خالي كه مثل يك حفره از آدم جدا شود.
مي‌شود با هر كسي يا تنها پياده روي كرد. اما اينكه كسي، گوش محرم باشد، بدون قضاوت، و بدون ارزشداروي فرق مي كند.
آهنگ ننه گلمحمد را شنيدم، متن كليدر چندباره و چندباره در ذهن مي‌افتم، اما افسوس كه تنها ديگر پيش نمي‌رود.

چطور مي‌شود فضاهاي خالي يك آدمهاي را پر كرد؟
چطور مي‌شود همه جر و بحث ها را همه اختلاف سليقه را،حتي يك مشورت هاي را جايگزين كرد؟

۱ نظر:

رودابه گفت...

ادم دوست داره بعضی پست ها رو مال خودش بکنه.چون من هم دلم برای دوستم تنگ شده.چون برای من هم فضاهای خالی درونم پر نمیشود.چون من هم برای دوستم جایگزینی ندارم.