شنبه، بهمن ۲۸، ۱۳۸۵

هيچ‌ها



هيچ چيز آرامم نمي‌كند. هيچ جور نمي‌توانم آرامش بكنم. هيچ چيز آرام نمي‌شود. هيچ راهي نيست براي اين‌كه ناآرامي هيچ كداممان ماندني نشود؟

۲ نظر:

ناشناس گفت...

اندیشه مکن که شانه هایت سنگین شود
اندیشه مکن که از کشیدن بار دیگران ناتوانی
در شگفت می مانی از نیروی خویش
که چه مایه توانایی

شاملو

برای دوستی که همیشه توانا بوده است

Parastoo گفت...

مرسي دوستم كه دلگرميت هميشه آرامش دهنده بوده‌است.